La recette par Alain Ducasse
Και όμως το γαλλικό τοστ δεν είναι από τη Γαλλία!
Για πολλούς το λεγόμενο γαλλικό τοστ είναι ένα από τα πιο λαχταριστά πρωινά. Υπάρχει ωστόσο ένας πολύ μεγάλος μύθος σχετικά με αυτό. Το γαλλικό τοστ δεν προέρχεται από την Γαλλία παρά το γεγονός ότι το όνομά του δεν αφήνει περιθώρια για να πει κανείς το αντίθετο.
Exercice
C’est très simple : je vous demande de me dire oralement et à l’écrit les ingrédients et la recette du croque-monsieur ! Vous en êtes capables ?
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Correction
Voici la correction pour les ingrédients :
Pour 1 croque-monsieur, nous aurons besoin de…
2 tranches de pain de mie
1 œuf et un peu de lait
Du fromage râpé
1 tranche de jambon
1 tranche de fromage
1 œuf et un peu de lait
Du fromage râpé
1 tranche de jambon
1 tranche de fromage
Et aussi : du français et beaucoup d’amour ;-)
Croque-monsieur
Origine
Il serait apparu pour la première fois en 1910 au menu d'un café parisien, boulevard des Capucines1. L'origine du mot reste néanmoins inconnue, même si certains avancent plusieurs théories, la plus répandue étant que le bistrotier du café ait lancé, sous forme de boutade, que la viande à l'intérieur du sandwich était de la chair humaine2.
Marcel Proust en fait mention dans À l'ombre des jeunes filles en fleurs, paru en 1919 : « Or, en sortant du concert, comme, en reprenant le chemin qui va vers l'hôtel, nous nous étions arrêtés un instant sur la digue, ma grand-mère et moi, pour échanger quelques mots avec madame de Villeparisis qui nous annonçait qu'elle avait commandé pour nous à l'hôtel des croque-monsieur et des œufs à la crème3… »
Lors de la première séance du dictionnaire de l'Académie française à laquelle Louis Leprince-Ringuet a assisté, il a été discuté du mot « croque-monsieur ». La définition retenue a été : « Mets composé de deux tranches de pain de mie entre lesquelles on a placé du jambon recouvert de fromage et que l'on passe au four. » De retour chez lui, madame Leprince-Ringuet lui fit remarquer que c'était bien la preuve que cette assemblée était uniquement masculine, puisque, comme toutes les femmes le savent[réf. nécessaire], un croque-monsieur ne se cuit pas au four[réf. nécessaire], mais au moyen d'un ustensile ménager spécifique[Lequel ?]. À la session suivante, Louis Leprince-Ringuet montra cet ustensile à ses collègues. Malgré cette démonstration amusante, la définition est restée inchangée.
Variantes
- Le pain, parfois gratiné, peut être baigné dans des œufs battus avant d'être grillé.
- Des variantes plus élaborées sont servies accompagnées d'une sauce Mornay ou d'une béchamel.
- Le croque-madame est un croque-monsieur surmonté d'un œuf à cheval.
- L'ajout ou la substitution d'un ingrédient ont donné naissance à d'autres variantes, telles :
- le croque provençal (avec des tomates) ;
- le croque auvergnat (avec du bleu d'Auvergne) ;
- le croque gallois ;
- le croque norvégien (avec du saumon) ;
- le croque tartiflette (avec des pommes de terre) ;
- le croque sucré (on remplace la garniture par de la banane et du chocolat en poudre) ;
- le croque caramélisé (la garniture est composée de sucre en poudre) ;
- le croque hawaïen (avec une rondelle d'ananas) ;
- le croque tourangeau (garniture à base de rillons ou de rillettes de Tours) ;
- le sandwich Monte Cristo (en)4.
Το κροκ-μεσιέ (γαλλ. croque-monsieur) είναι είδος ψητού σάντουιτς με ζαμπόν και τυρί, το οποίο αποτελεί τυπικό έδεσμα των γαλλικών μπιστρό. Το όνομά του προκύπτει από τις λέξεις croquer (τραγανίζω) και monsieur (κύριος)· υποθετικά θα μπορούσε να αποδοθεί στα ελληνικά ως τραγανός κύριος.
Το κροκ-μεσιέ πρωτοεμφανίζεται στα μενού των γαλλικών καφέ και μπιστρό στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ πλήθος παραλλαγές του με άλλα υλικά έχουν καθιερωθεί στο πέρασμα του χρόνου. Η πιο γνωστή από τις παραλλαγές αυτές απαντάται με το όνομα κροκ-μαντάμ (croque-madame, κατ' αντιστοιχία στα ελληνικά τραγανή κυρία), στην οποία προστίθεται στο σερβίρισμα ένα τηγανητό αυγό (ή αυγό ποσέ). Στις μέρες μας, το κροκ-μεσιέ αποτελεί δημοφιλές «γρήγορο» έδεσμα και εκτός Γαλλίας, προσλαμβάνοντας σε κάθε χώρα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με την αντικατάσταση και προσθήκη τοπικών υλικών. Μερικά τέτοια παραδείγματα είναι τα εξής:
- croque provençal (με τομάτα)
- croque auvergnat (με τυρί bleu d'Auvergne, είδος μπλε τυριού προέλευσης Ωβέρνης)
- croque gagnet (με τυρί γκούντα και andouille (είδος καπνιστού λουκάνικου))
- croque norvégien (με καπνιστό σολωμό αντί ζαμπόν)
- croque tartiflette (με φέτες πατάτας και τυρί Reblochon (μαλακό τυρί από αγελαδινό γάλα, παρόμοιο στην υφή με το καμαμπέρ))
- croque bolognese ή croque Boum-Boum (με σάλτσα μπολονέζε (κόκκινη πικάντικη σάλτσα με μοσχαρίσιο κιμά))
- croque señor (ισπανική παραλλαγή με πικάντικη σάλτσα τομάτας)
- croque Hawaiian (σερβίρεται με μια φέτα ανανά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου