Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω με μια βρυσούλα στην αυλή, πάντα η γωνιά του θα καπνίζει κι η θύρα του θα ναι ανοιχτή.
ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, θεατρικόςσυγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880, πρωτοπόρος, μαζί με τον Νίκο Καμπά και τον Γεώργιο Δροσίνη, της αποκαλούμενης Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) σχολής.
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/identity/palamas_spitaki.pdf
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
στη μοναξιὰ και στη σιωπή.
Ξέρω μια πράσινη ραχούλα…
Δε θα το χτίσω εκεί.
στη μοναξιὰ και στη σιωπή.
Ξέρω μια πράσινη ραχούλα…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Ξέρω στη χώρα τη μεγάλη
τον πλούσιο δρόμο τον πλατύ,
με τα παλάτια και τους κήπους…
Δε θα το χτίσω εκεί.
τον πλούσιο δρόμο τον πλατύ,
με τα παλάτια και τους κήπους…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Ξέρω το πρόσχαρο ακρογιάλι,
όλο το κύμα το φιλεί,
κρινόσπαρτη είναι η αμμουδιά του…
Δε θα το χτίσω εκεί.
όλο το κύμα το φιλεί,
κρινόσπαρτη είναι η αμμουδιά του…
Δε θα το χτίσω εκεί.
Ατέλειωτη τραβάει μια στράτα,
σκίζει μια χέρσα απλοχωριά,
σκληρὰ τη δέρνει το αγριοκαίρι κι ο λίβας τη χτυπά.
σκίζει μια χέρσα απλοχωριά,
σκληρὰ τη δέρνει το αγριοκαίρι κι ο λίβας τη χτυπά.
Μια στράτα χιλιοπατημένη,
τον καβαλάρη νηστικό,
τον πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στον κουρνιαχτό.
τον καβαλάρη νηστικό,
τον πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στον κουρνιαχτό.
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω με μια βρυσούλα στην αυλή, πάντα η γωνιά του θα καπνίζει κι η θύρα του θα ναι ανοιχτή.
Τραγούδησαν οι:
Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Βασίλης Ράλλης
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Λεωνίδας Μπαλάφας
Βασίλης Σκουλάς
Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Βασίλης Ράλλης
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Λεωνίδας Μπαλάφας
Βασίλης Σκουλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου