«Για το παιδί» -- Γιάννης Ρίτσος

On supporte de plus en plus l'insupportable

Γιάννη Ρίτσου, «Αναφυλλητό. XXXVIII», (απόσπασμα)

«Για το παιδί» -- Γιάννης Ρίτσος

Τα παιδιά θέλουν παπούτσια τα παιδιά θέλουν ψωμί θέλουνε και φάρμακα δούλεψε και συ. Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε το παιδί: ζωή. Τίποτ' άλλο, Ζωή. Ζύμωνε στη σκάφη πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή για το παιδί. Ζύμωνε το χώμα με το δάκρυ δάκρυ φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί να πετάει τη νύχτα και να κελαηδεί για το παιδί. Τούτη είναι η ζωή μας τούτο το μεγάλο, τίποτ' άλλο γέλα κλάψε, πες ό,τι θες Το παιδί ζωή: ζωή τίποτ' άλλο!

J'aurais envie de faire un album de photos pour dire à quel point on supporte de plus en plus l'insupportable. Puisque seules les photos font craquer. Mais je n'ai pas le cœur de le faire. Alors je vous invite à googler "Enfants au Yemen", "Enfants à la frontière mexicaine", "Enfants rohingyas", "Enfants syriens", "Enfants du Congo" "Enfants sur l'Aquarius"... Et je ne ferai pas de commentaire.