Σελίδες

Mes écoles primaires(année scolaire 2013-2014)

Mes classes

θέματα

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

ΤΑ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΑΓΙΑ

Η Ελλάδα, μια χώρα που έχει έναν τόσο ιδιαίτερο και ισχυρό δεσμό με την θάλασσα, είναι επόμενο να κουβαλά στο βυθό της, καλά φυλαγμένα μυστικά, που κρύβονταν επί αιώνες, στα γαλάζια της νερά...

Για τους μαθητές μου, της Α' Λυκείου, μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση από συνάδελφό μου.


Φημισμένα για τη ναυτοσύνη τους τα ελληνικά πληρώματα έφταναν ως την άκρη της γης. Κάποιες φορές όμως, τα καράβια και οι ναυτικοί μας δεν γύριζαν πίσω.
Στα σημερινά μόνο χωρικά ύδατα της Ελλάδος, υπάρχουν βυθισμένα περισσότερα από 20.000 ναυάγια! Επισήμως, τα ναυάγια στις ελληνικές θάλασσες είναι περί τα 6.000. Τα 1.000 εξ αυτών είναι γνωστά αρχαία ναυάγια, 35 εντοπισμένα από αρχαιολόγους την 5ετία 2000-2005 σε βάθος έως 600 μ. και πολλά άλλα ναυάγια της ρωμαϊκής περιόδου, της εποχής του Βυζαντίου. 
  • Το αρχαιότερο, μέχρι σήμερα, γνωστό ναυάγιο εντοπίστηκε το 1947 από τον καθηγητή Πίτερ Θροκμόρτον, στον όρμο Σκίντο της νήσου Δοκού, μεταξύ Ύδρας και Ερμιόνης.


  •  Το 1980 μια παρέα Ζακυνθινών βούτηξε με ψαροντούφεκο στη θέση «Σινιάλο». Εκεί, εντόπισαν τυχαία ένα αρχαίο ναυάγιο. Το άτυχο ξύλινο πλοίο του 16ου αιώνα ξέφυγε από τη ρότα του, προσέκρουσε σε ύφαλο και βυθίστηκε λίγο έξω από το λιμάνι της Ζακύνθου. Από το ναυάγιο έχουν ανελκυστεί 200 ασημένια νομίσματα που κόπηκαν την εποχή του Φίλιππου του Β’, μια περόνη από χρυσό, μια πίπα ολλανδικής κατασκευής με σφραγίδα από λευκή πορσελάνη, αρκετά ακέραια αγγεία και… φουντούκια.
  
  • Τον Μάιο του 1900, οι σφουγγαράδες της Σύμης, λόγω των θυελλωδών ανέμων, θα κάνουν μια στάση στα Αντικύθηρα και αντί για σφουγγάρια θα ανακαλύψουν χάλκινα και μαρμάρινα αγάλματα σπαρμένα στον βυθό. Το φορτίο του άτυχου ρωμαϊκού πλοιαρίου, που ξεκίνησε από το ανατολικό Αιγαίο και χάθηκε στη θάλασσα των Αντικυθήρων, έχει γίνει διάσημο όχι μόνο για τα πολύτιμα αγάλματα, όπως ο «Έφηβος», αλλά και για τον μυστηριώδη Μηχανισμό των Αντικυθήρων, που θαυμάσαμε στην πρόσφατη έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.

  •  Στα μανιασμένα νερά του «Δύσβατου», δυτικά του διαύλου Άνδρου - Τήνου, στον μικρό όρμο που σχηματίζεται στο ΝΔ. άκρο της νήσου Άνδρου, 50 μέτρα από την ακτή, εντοπίστηκε το ναυάγιο της ρωμαϊκής εποχής, που μετέφερε μαρμάρινες σαρκοφάγους. 

  • Το 1962, στον βυθό, κοντά στο ακρωτήριο των Ιρίων, στη νότια ακτή της Αργολίδας, ο αρχαιολόγος και τότε πρόεδρος του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών Νίκος Τσούχλος εντόπισε ένα ναυαγισμένο εμπορικό πλοιάριο. Την προσοχή τού «ενορχηστρωτή» της έρευνας τράβηξε ένα ακέραιο μεγάλο πιθάρι – που αργότερα χάθηκε – και τα μισοσπασμένα αγγεία που ήταν θαμμένα στην άμμο.

  •  Φορτωμένο με τουλάχιστον 20 μυκηναϊκά αγγεία, εμπορικό πλοίο βυθίστηκε πριν από περίπου 3.200 χρόνια, στα μανιασμένα νερά του Σαρωνικού, κοντά στη βραχονησίδα Μόδι ή Λιοντάρι, όπως την αποκαλούν λόγω του σχήματος οι κάτοικοι της περιοχής. Ο κύριος όγκος του φορτίου, που ήταν μοναδικής αξίας κεραμικά, προερχόταν από την Κύπρο, την Πελοπόννησο και την Κρήτη.

  •  Στις 25 Ιουλίου του 2000 ήρθε στην επιφάνεια ένα τμήμα αρχαίου ναυαγίου, στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Αστυπάλαιας. Το ανέσυραν ο Καλύμνιος σφουγγαράς Χρήστος Γαλουζής και ο συνεργάτης του Σταύρος Μίχας από βάθος 47 μέτρων. Το τμήμα που ανασύρθηκε αποτελείτο από 28.000 χάλκινα νομίσματα, έναν αμφορέα, τρεις μυλόπετρες και μια άγκυρα από μολύβι. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει βρεθεί στον ελλαδικό χώρο τέτοιος όγκος νομισμάτων. Το πλοίο βυθίστηκε το 288 μ.Χ. Αυτό είναι το σημαντικότερο αρχαίο ναυάγιο χρηματαποστολής, δεδομένου ότι το πλοίο μετέφερε μισθοδοσία, μάλλον για στρατιωτικούς σκοπούς.

  •   Στα νοτιοανατολικά της Αλοννήσου βρέθηκε αρχαίο ναυάγιο του 5ου π.Χ. αιώνα με εκτόπισμα πάνω από 100 τ. και φορτίο σχεδόν 4.000 αγγείων. Αυτό είναι το μεγαλύτερο αρχαίο ναυάγιο και σίγουρα το μεγαλύτερο ναυάγιο των κλασικών χρόνων. Το ναυάγιο ανέτρεψε την ως τότε επικρατούσα άποψη, ότι τέτοια πλοία ναυπηγήθηκαν μόνο κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Τελικά απεδείχθη ότι οι Ρωμαίοι πήραν και αυτοί την τεχνική από τους Έλληνες.


Το ξύλινο σκαρί μινωικού πλοίου, μήκους περίπου 15 μέτρων «κοιμάται» σε απόσταση 200 μέτρων από τα παράλια της , σε βάθος 42 με 50 μέτρα. Εντοπίσθηκε για πρώτη φορά το 2003 και χρονολογείται στην μεσομινωική ΙΙ περίοδο, 1800 με 1700 π.Χ. από το πλήθος των αμφορέων και από τον τρόπο που είναι τοποθετημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, συμπεραίνεται πως ίσως έχουμε να κάνουμε με ναυάγιο του οποίου το φορτίο σώζεται ολόκληρο!



ΠΗΓΕΣ:http://www.topontiki.gr/article/57542/Augoustiatikes-bouties-se-arxaia-nauagi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου