Voici un évènement à ne pas manquer !
Pour fêter la nouvelle année, nous tirons les rois vendredi 13 février...
Να, που έφτασε, επιτέλους και η ημέρα να γευτούμε τη galette des rois - τη γαλλική βασιλόπιτα!!!
Δύο ομάδες από το τμήμα των γαλλικών της ΣΤ' τάξης, παρασκεύασαν δύο galettes des rois, τις βιντεοσκοπήσαμε με την κα Αγλαΐα, γιατί η παρασκευή τους έγινε στη γαλλική γλώσσα, ( η βιντεοσκόπηση της παρασκευής της γαλλικής βασιλόπιτας, είναι στη βιντεοκάμερα του σχολείου) η κυρία Ειρήνη τις έψησε...
Τη μια την προσφέραμε στην κυρία Σύλβια, καθηγήτρια γερμανικών, για να την κόψει με τα παιδιά του τμήματός της.
Κόψαμε τη βασιλόπιτα, ο μικρότερος της τάξης υποδείκνυε σε ποιόν θα δώσουμε το κομάτι και βασιλιάς είναι ο Αλέξανδρος και βασίλισσα η Ελένη !!!
Και του χρόνου, παιδιά!!!
La Galette des Rois
Τα Θεοφάνεια (L'Épiphanie) στη Γαλλία γιορτάζονται στις 6 Ιανουαρίου μαζί με την παραδοσιακή γιορτή «Η γιορτή των Βασιλιάδων» (la fête des Rois).
Όλα τα ζαχαροπλαστεία γεμίζουν τις βιτρίνες τους με αυτές τις νόστιμες πίτες με τα χρυσά στέμματα!
Η Galette des rois έχει τραγανό φύλλο και γέμιση κρέμα με αμύγδαλα, μαρμελάδα, μήλο ή σοκολάτα.
Η παράδοσή της επέζησε από την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το Μεσαίωνα και τη Γαλλική Επανάσταση.
Η Galette des Rois κόβεται σε τόσα κομμάτια, όσοι είναι και οι παρευρισκόμενοι με επιπλέον ένα, το κομμάτι του φτωχού, για τον πρώτο φτωχό που θα περάσει ή για κάποιον απρόσκλητο επισκέπτη. Ο μικρότερος στο τραπέζι, κρυμμένος κάτω από το τραπέζι για να μη βλέπει, υποδεικνύει ποιος θα πάρει κάθε κομμάτι που κόβεται. Ένα τυχερό γούρι, une fève, βρίσκεται κρυμμένο μέσα. Αρχικά ήταν ένα φασόλι ή ένα κουκί, αλλά από το τέλος του 14ου αιώνα αντικαταστάθηκε με ένα πορσελάνινο ή πλαστικό ανθρωπάκι ή ζώο.
Όποιος βρει το γούρι είναι ο τυχερός, ο βασιλιάς ή η βασίλισσα. Φοράει την κορόνα και στέφεται βασιλιάς/βασίλισσα για μια μέρα!
Στη σημερινή εποχή, στο πλαίσιο της διδακτικής διαδικασίας, όλο και πιο συχνά ακούμε τον όρο Διαπολιτισμικότητα και Βιωματική Μάθηση. Ως εκπαιδευτικοί καλούμαστε να εφαρμόσουμε τις σύγχρονες διδακτικές και παιδαγωγικές τάσεις και να διευκολύνουμε τους μαθητές μας στην πρόσκτηση της γνώσης, με την Ενεργητική Βιωματική Μέθοδο.
Βιωματικό είναι ό,τι αφορά, ενδιαφέρει και συγκινεί, μέσα ή έξω από την τάξη.
Πολλοί επιστήμονες – μελετητές τονίζουν το ρόλο των αισθήσεων και της δράσης στη διεργασία της μάθησης. Σύμφωνα δε με τα πορίσματα του R. Mucchielli συγκρατούμε:
10% από όσα διαβάζουμε
20% από όσα ακούμε
30% από όσα βλέπουμε
50 % από όσα βλέπουμε και ακούμε
80% από όσα λέμε ή συζητάμε με άλλους
90 % από όσα λέμε κάνοντας κάτι ταυτόχρονα.
Εργαζόμενοι λοιπόν στην κατεύθυνση της αναβάθμισης του ελληνικού σχολείου η οποία περνά υποχρεωτικά μέσα από τη βελτίωση της διδακτικής πράξης, ο εκπαιδευτικός καλείται να αναδομήσει τις τυποποιημένες σχολικές διαδικασίες, να προσδώσει νέα, αποτελεσματικότερη μορφή στη διδασκαλία, να λειτουργήσει ως εμψυχωτής στο πλαίσιο μιας ουσιαστικής και ολιστικής υποστήριξης του ψυχισμού του μαθητή και να δημιουργήσει την κατάλληλη παιδαγωγική ατμόσφαιρα εφαρμόζοντας τις αρχές της βίωσης και της ελκυστικότητας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στο 2ο Σχολείο Ν.Μουδανιών, έγινε μια προσπάθεια εφαρμογής των προαναφερθέντων στο μάθημα της Γαλλικής Γλώσσας με την κοπή Βασιλόπιτας αλά… γαλλικά.
Σύμφωνα με το Aναλυτικό Πρόγραμμα της Διδασκαλίας των Ξένων Γλωσσών, εκτός από τα αμιγώς γλωσσικά στοιχεία πρέπει να διδάσκονται και τα πολιτισμικά στοιχεία που αφορούν στη Διδασκόμενη Γλώσσα. Οι συνήθειες, οι παραδόσεις και τα έθιμα των λαών που την ομιλούν εμπίπτουν στη διδακτική της, καθώς όπως είναι γνωστό, οι λέξεις δεν αποκτούν νόημα παρά μόνο μέσα στο επικοινωνιακό πλαίσιο στο οποίο χρησιμοποιούνται και όχι μέσα από μια λεξικογραφική παρουσίασή τους.
Το έθιμο της Βασιλόπιτας έχει τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική γιορτή των Κρονίων, όπου γινόταν προσφορά φρούτων και άρτου σε όλους, πολίτες και δούλους. Οι Ρωμαίοι το διατήρησαν στη δική τους αντίστοιχη γιορτή, τα Σατουρνάλια, ενώ μετέπειτα οι Φράγκοι το ενσωμάτωσαν στα δικά τους ήθη και έθιμα, και μάλιστα το τροποποίησαν, αφού ήταν εκείνοι που πρώτοι τοποθέτησαν νόμισμα μέσα στην πίτα κι ανακήρυτταν όποιον το βρει σε “Βασιλιά της βραδιάς”.
Το έθιμο της κοπής Βασιλόπιτας υπάρχει και στη σημερινή Γαλλία, διαφοροποιημένο ωστόσο από το αντίστοιχο ελληνικό έθιμο. Στη Γαλλία, κατά την παράδοση, το γλυκό, ένα είδος κέικ από φύλλα τραγανής ζύμης, ψημένο στο φούρνο, που πλέον είναι γεμιστό με φρούτα, σοκολάτα ή κρέμα από αμύγδαλο που είναι κι η πιο διαδεδομένη εκδοχή, ονομάζεται Galette des Rois (Γαλέτα των Βασιλιάδων) και κόβεται την ημέρα των Θεοφανείων, και όχι την Πρωτοχρονιά, για να γιορταστεί ουσιαστικά η προσφορά την τριών μάγων στο Θείο Βρέφος.
Μέσα στη Galette des Rois δεν βάζουν φλουρί αλλά μία fève δηλαδή μία μικρή πορσελάνινη φιγούρα (μινιατούρα κουκλίτσα ενός μωρού συνήθως) ή ένα φασόλι ή κουκί που συμβολίζουν τη γονιμότητα. Κατά άλλους το φασόλι προέρχεται από τους Ρωμαίους και η κουκλίτσα συμβολίζει το μικρό Χριστό. Οι πορσελάνινες fèves, που αναπαριστούν τον μικρό Ιησού, πρωτοεμφανίστηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα και αντικατέστησαν σχεδόν συστηματικά τα κουκιά μετά το 1870. Στις μέρες μας υπάρχει μεγάλη ποικιλία ευφάνταστων fèves που αποτελούν τη χαρά των συλλεκτών. Αυτός που βρίσκει τη fève στέφεται “Βασιλιάς” της ημέρας και φοράει μια χρυσή (χάρτινη) κορόνα! Ο «Βασιλιάς » αυτή τη μέρα μπορεί να δίνει διαταγές στα μέλη της οικογένειας ή της παρέας!
Έχει όμως και υποχρεώσεις! Την επόμενη χρονιά θα πρέπει να φτιάξει αυτός πίτα στο σπίτι του και να φυλάξει το στέμμα για να το δώσει στον επόμενο τυχερό….
Επίσης, η κοπή της πίτας έχει και ένα πολύ ωραίο εθιμοτυπικό: ο γηραιότερος κόβει την πίτα, ο νεότερος κρύβεται κάτω από το τραπέζι, έτσι ώστε να μην την βλέπει, και όταν κόβονται τα κομμάτια, λέει σε ποιον θα δοθούν. Έτσι, εξασφαλίζεται η δίκαιη διανομή των κομματιών.
Alors, nous avons fait les galettes.
Nous avons fait deux Galettes des rois
Pour faire une galette, il faut 2 pâtes feuilletées, du sucre, des œufs et des amandes . Nous avons mouliné les amandes pour obtenir de la poudre. Puis, dans un saladier, nous avons mélangé le sucre, 1œuf et les amandes en poudre. Nous avons étalé cette crème sur une pâte, nous avons caché la fève dedans, et recouvert avec la deuxième pâte. Nous avons fait des dessins sur notre galette et nous avons mis du jaune d’œuf pour la faire briller.
Nous les avons mis à cuire…et nous avons tiré les rois . Elles étaient excellentes !
C’est Alexandros qui a trouvé la fève.
Alexandros a choisi Eleni comme reine.
Voici la recette pour une galette ( 8 personnes)
Ingrédients
2 pâtes feuilletées
100g de poudre d’amande
75g de sucre
50g de beurre
1 oeuf
et bien sûr une fève et un sujet…
Préparation
Mélanger la poudre d’ amande, le sucre, l' oeuf et le beurre fondu puis mettre la pâte obtenue sur une des deux pâtes feuilletées
Placer la fève et le sujet
Recouvrir avec l’autre pâte feuilletée et pincer les deux pâtes sur les bords
Dorer avec du jaune d’oeuf et faire un quadrillage sur le dessus de la galette
Mettre au four 35 minutes.
Μπορείτε να δείτε περισσότερα αν μεταβείτε στο :
2ο Δημ. Σχ. Ν. Μουδανιών. La galette des rois et la fête des rois et des reines