![Η πρώτη μέρα στα σχολεία του κόσμου – Πώς μαθαίνουν γραφή κι ανάγνωση τα παιδιά παγκοσμίως [εικόνες]](http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/8iran660.jpg)
Μπορεί τα σχολεία στις περισσότερες χώρες να ξεκινούν την ίδια περίοδο, ωστόσο η πρώτη μέρα διαφέρει ανάλογα με τη χώρα. Αν πιστεύετε πως η γραφή κι η ανάγνωση των ελληνικών είναι μια δύσκολη διαδικασία, μια ματιά στις τάξεις του κόσμου θα σας πείσει πως υπάρχουν και δυσκολότερα.
Ελλάδα: πρώτα τα φωνήεντα
Στην Ελλάδα το πρόγραμμα της πρώτης δημοτικού ξεκινά ήδη από την αρχή της σχολικής χρονιάς με την εντατική εκμάθηση των φωνηέντων. Τα παιδιά συχνά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το «ο» από το «ω» αλλά και ούτε και τα «ι», «υ» και «η». Οι γραμματικοί κανόνες των ελληνικών δεν είναι πάντα εύκολοι, πόσο μάλλον για τους μαθητές της πρώτης τάξης.
Γερμανία: ακούω, βλέπω και γράφω
Η νέα σχολική χρονιά έχει ξεκινήσει ήδη στη Γερμανία. Εδώ και 20 χρόνια τα παιδιά της πρώτης τάξης μαθαίνουν το αλφάβητο εξ ακοής, με τη βοήθεια εικόνων που αντιστοιχούν σε αντικείμενα. Για παράδειγμα το «π» αντιστοιχεί σε ένα «παράθυρο». Η μέθοδος αυτή υφίσταται όμως έντονη κριτική. Σύμφωνα με τους επικριτές τα παιδιά είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια προβλήματα ορθογραφίας.
Κίνα: όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα
Στην Κίνα τα παιδιά πέφτουν από νωρίς στα βαθιά, αφού ήδη από το νηπιαγωγείο μαθαίνουν να γράφουν. Όταν γίνονται 6 χρονών και γράφονται στο δημοτικό κατέχουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος του πολύπλοκου κινεζικού αλφαβήτου. Έτσι μαθαίνουν πιο γρήγορα να συλλαβίζουν και να γράφουν τις πρώτες τους λέξεις.
Αίγυπτος: μία «νέα» γλώσσα
Διπλά δύσκολη είναι η νέα αρχή για τους μικρούς μαθητές στην Αίγυπτο. Πρέπει να μάθουν ανάγνωση και γραφή όπως όλοι οι συνομήλικοί τους ανά τον κόσμο, αλλά σε μία γλώσσα την οποία δεν μιλούν στο σπίτι. Η επίσημη αραβική γλώσσα που διδάσκεται στα σχολεία και έχει επικρατήσει στο γραπτό λόγο διαφέρει πολύ από τις διαλέκτους που χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη.
Καναδάς: τρεις μητρικές γλώσσες στον βορρά
Στην περιφέρεια του Νούναβουτ στον βόρειο Καναδά δεν είναι τα αγγλικά και τα γαλλικά οι μόνες επίσημες γλώσσες που μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Εδώ μιλιέται και η γλώσσα των αυτόχθονων Ινουίτ, γνωστή ως ινούκτικουτ. Κι αυτή διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία.
Ισραήλ: βοήθεια για τις πρώτες εβραϊκές λέξεις
Οι μαθητές της πρώτης τάξης στο Ισραήλ που μαθαίνουν εβραϊκά χρειάζονται λίγη παραπάνω βοήθεια, λόγω των δυσκολιών που εμφανίζει η γλώσσα. Γι αυτό πάνω και κάτω από τις λέξεις σημειώνουν με ένα μικρό σημάδι τα φωνήεντα. Στις επόμενες τάξεις πρέπει να μάθουν να γράφουν όμως κανονικά.
Σερβία: μία γλώσσα δύο γραφές
Η σερβική γλώσσα χρησιμοποιεί τόσο το κυριλλικό όσο και το λατινικό αλφάβητο. Τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο και τις δύο γραφές. Στην πρώτη τάξη του δημοτικού μαθαίνουν να γράφουν με κυριλλικούς χαρακτήρες και στη συνέχεια με λατινικούς. Στο πανεπιστήμιο μπορούν να επιλέξουν πλέον μόνοι ποια από τις δύο γραφές θέλουν να χρησιμοποιούν.
Ιράν: περσικά με αραβικούς χαρακτήρες
Στο πολυπολιτισμικό Ιράν μιλούνται πάρα πολλές γλώσσες και τοπικές διάλεκτοι. Στο σχολείο τα παιδιά διδάσκονται περσικά. Η γλώσσα αυτή παρουσιάζει πολλές ιδιομορφίες. Αν και ινδοευρωπαϊκή γλώσσα γράφεται με αραβικούς χαρακτήρες. Τους πρώτους μήνες οι μαθητές μαθαίνουν πώς να σχηματίζουν τόξα, καμπύλες και γραμμές πάνω στο χαρτί. Από το δεύτερο μήνα αρχίζουν να μαθαίνουν το αλφάβητο.
Ελλάδα: πρώτα τα φωνήεντα
Στην Ελλάδα το πρόγραμμα της πρώτης δημοτικού ξεκινά ήδη από την αρχή της σχολικής χρονιάς με την εντατική εκμάθηση των φωνηέντων. Τα παιδιά συχνά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το «ο» από το «ω» αλλά και ούτε και τα «ι», «υ» και «η». Οι γραμματικοί κανόνες των ελληνικών δεν είναι πάντα εύκολοι, πόσο μάλλον για τους μαθητές της πρώτης τάξης.
Γερμανία: ακούω, βλέπω και γράφω
Η νέα σχολική χρονιά έχει ξεκινήσει ήδη στη Γερμανία. Εδώ και 20 χρόνια τα παιδιά της πρώτης τάξης μαθαίνουν το αλφάβητο εξ ακοής, με τη βοήθεια εικόνων που αντιστοιχούν σε αντικείμενα. Για παράδειγμα το «π» αντιστοιχεί σε ένα «παράθυρο». Η μέθοδος αυτή υφίσταται όμως έντονη κριτική. Σύμφωνα με τους επικριτές τα παιδιά είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν στη συνέχεια προβλήματα ορθογραφίας.
Κίνα: όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα
Στην Κίνα τα παιδιά πέφτουν από νωρίς στα βαθιά, αφού ήδη από το νηπιαγωγείο μαθαίνουν να γράφουν. Όταν γίνονται 6 χρονών και γράφονται στο δημοτικό κατέχουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος του πολύπλοκου κινεζικού αλφαβήτου. Έτσι μαθαίνουν πιο γρήγορα να συλλαβίζουν και να γράφουν τις πρώτες τους λέξεις.
Αίγυπτος: μία «νέα» γλώσσα
Διπλά δύσκολη είναι η νέα αρχή για τους μικρούς μαθητές στην Αίγυπτο. Πρέπει να μάθουν ανάγνωση και γραφή όπως όλοι οι συνομήλικοί τους ανά τον κόσμο, αλλά σε μία γλώσσα την οποία δεν μιλούν στο σπίτι. Η επίσημη αραβική γλώσσα που διδάσκεται στα σχολεία και έχει επικρατήσει στο γραπτό λόγο διαφέρει πολύ από τις διαλέκτους που χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη.
Καναδάς: τρεις μητρικές γλώσσες στον βορρά
Στην περιφέρεια του Νούναβουτ στον βόρειο Καναδά δεν είναι τα αγγλικά και τα γαλλικά οι μόνες επίσημες γλώσσες που μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Εδώ μιλιέται και η γλώσσα των αυτόχθονων Ινουίτ, γνωστή ως ινούκτικουτ. Κι αυτή διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία.
Ισραήλ: βοήθεια για τις πρώτες εβραϊκές λέξεις
Οι μαθητές της πρώτης τάξης στο Ισραήλ που μαθαίνουν εβραϊκά χρειάζονται λίγη παραπάνω βοήθεια, λόγω των δυσκολιών που εμφανίζει η γλώσσα. Γι αυτό πάνω και κάτω από τις λέξεις σημειώνουν με ένα μικρό σημάδι τα φωνήεντα. Στις επόμενες τάξεις πρέπει να μάθουν να γράφουν όμως κανονικά.
Σερβία: μία γλώσσα δύο γραφές
Η σερβική γλώσσα χρησιμοποιεί τόσο το κυριλλικό όσο και το λατινικό αλφάβητο. Τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο και τις δύο γραφές. Στην πρώτη τάξη του δημοτικού μαθαίνουν να γράφουν με κυριλλικούς χαρακτήρες και στη συνέχεια με λατινικούς. Στο πανεπιστήμιο μπορούν να επιλέξουν πλέον μόνοι ποια από τις δύο γραφές θέλουν να χρησιμοποιούν.
Ιράν: περσικά με αραβικούς χαρακτήρες
Στο πολυπολιτισμικό Ιράν μιλούνται πάρα πολλές γλώσσες και τοπικές διάλεκτοι. Στο σχολείο τα παιδιά διδάσκονται περσικά. Η γλώσσα αυτή παρουσιάζει πολλές ιδιομορφίες. Αν και ινδοευρωπαϊκή γλώσσα γράφεται με αραβικούς χαρακτήρες. Τους πρώτους μήνες οι μαθητές μαθαίνουν πώς να σχηματίζουν τόξα, καμπύλες και γραμμές πάνω στο χαρτί. Από το δεύτερο μήνα αρχίζουν να μαθαίνουν το αλφάβητο.
